Η "ψυχή" του πλάτανου

     Πλάτανος: μεγάλο φυλλοβόλο δέντρο που συναντάται στις όχθες των ποταμών και γενικά σε υγροτόπους, μαρτυρώντας την ύπαρξη νερού σε μια περιοχή. Αιωνόβιο δένδρο (παραδόσεις για τον πλάτανο του Ιπποκράτη στην Κω, του Αλή-πασά στη γέφυρα της Άρτας κ.ά.), συνδεδεμένο στη σκέψη όλων με τη μεγάλη σκιά που απλώνει και με τη δροσιά που χαρίζουν τα κλαδιά του, όπου κουρνιάζουν εκατοντάδες πουλιά. Και σε μια σκιερή γωνιά θα βρούμε κάποια βρύση, όπου θα ξεδιψάσει ο διαβάτης και θα στηθούν γλέντια και πανηγύρια.

    Στην Κρυσταλλοπηγή (παλαιότερη ονομασία Σέλλιανη) Θεσπρωτίας, κοντά στην Παραμυθιά, βρήκα έναν πλάτανο, που στον κορμό του κάτι διαφορετικό "φώλιασε" κι έγινε η "ψυχή" του. Δε χρειάζεται πολύ για να "δεις" σ΄αυτό το άνοιγμα να σχηματίζεται μια γνώριμη γυναικεία βρεφοκρατούσα μορφή.

   Ο χρόνος και τα στοιχεία της Φύσης σμίλεψαν στον κορμό του πολυκαιρισμένου δένδρου ένα άνοιγμα. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε η φαντασία και η πίστη των ανθρώπων...