Σάββατο 18 Απριλίου 2015

"Μεσονύχτι - Σαββατόβραδο του Πάσχα"


Ανοιξιάτικο επεισόδιο Γ’  
(Εἶναι μεσονύχτι — Σαββατόβραδο τοῦ Πάσχα)
Ποτὲ πρὶν δὲν ἀκούστηκαν οἱ θεῖες καμπάνες νὰ χτυποῦν γι’ αὐτοὺς ποὺ λείπουν 
Ποτὲ πρὶν δὲν ἄναψαν οἱ γιορτινὲς λαμπάδες τῆς Λαμπρῆς γι’ αὐτοὺς ποὺ γιὰ πάντα λείπουν
Ποτὲ πρὶν σὰν ἀπόψε δὲν κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νεῖκος 
γι’ αὐτοὺς ποὺ λείπουν ἀποδημητὲς στὴ χώρα τοῦ πολέμου 
Ποτὲ πρὶν
Αὐτοὶ τὴν ἁρμονία δίνουν στὶς καμπάνες 
Ἀνάβουν τὶς λαμπάδες τῆς Λαμπρῆς 
Νικοῦν τὸ θάνατο μὲ τὴν αἰωνιότητά τους.
Τοὺς μένει ἀκόμα αὐτὸ τὸ πρόβλημα τῆς ὕπαρξής μας 
Γυρίζουν πολὺν καιρὸ σ’ αὐτὴ τὴν πολιτεία. Ζητοῦν ἀπόψε μιὰ θέση στὸ τραπέζι τοῦ σπιτιοῦ μας 
Χωρὶς ὕπνο γιὰ νὰ τοὺς πεῖς νεκροὺς, τυλίγοντας τὴν κλωστὴ τοῦ κεριοῦ στὰ δάχτυλά τους 
ψάχνουν νὰ βροῦν τὴν πόρτα μας, ψάχνουν νὰ βροῦν ἁγνὴ τὴ θύμησή τους σ’ ὅλων μας τὴ μνήμη
Κάθονται στὸ τραπέζι τοῦ δείπνου μας θλιμμένοι σὰν ἀνάμνηση ἀπὸ τόσα χώματα πλημμυρισμένα 
Ὡραῖοι σὰν τὸ θαῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Σὰ μία κραυγὴ χαρᾶς: Χριστὸς Ἀνέστη!
Κι αὐτὲς οἱ θεῖες καμπάνες εἶναι τὰ λόγια τους
Κι αὐτὲς οἱ κόκκινες λαμπάδες εἶναι τὸ βλέμμα τους
Κι αὐτὴ ἡ λεπτὴ κλωστὴ στὰ δάχτυλά τους εἶναι ἡ ζωή μας 
Ὅλοι , νεκροὶ καὶ ζωντανοὶ γύρω στὸ γιορτινὸ τραπέζι τῆς Λαμπρῆς 
Στὴν κεφαλὴ  τοῦ τραπεζιοῦ ὁ Ἀναστάς Χριστὸς. 
Μᾶς μένει ἀκόμα αὐτὸ τὸ πρόβλημα τῆς ὕπαρξής μας 
Τὸ δεῖπνο μας πῆρε ἄλλο νόημα καθὼς ἔμπαινε
στὰ πληγωμένα βλέφαρα τὸ φῶς τοῦ θείου του λόγου 
Κ’ ἡ μέρα προμηνοῦσε ἕνα στρωμένο τραπέζι γιὰ τὴ δικαιοσύνη 
Ἕνα ἥσυχο σπίτι σ’ αὐτὴ τὴν πολιτεία, καμωμένο ἀπὸ ἀγάπη. 
Κ’ ἡ μέρα προμηνοῦσε χίλια διαμάντια στὶς καρδιὲς 
νὰ θυμίζουν τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

Ιάσων Δεπούντης (1917-2008)
(Σπύρου Κοκκίνη: «Ἀνθολογία Νεοελληνικῆς Ποίησης» 
Ἔκδ. Ι.Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ , 6η ἔκδ, Ἀθῆναι 2000)

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Πασχαλιάτικο αυγό και κουνέλι

 Χριστός ανέστη - χρόνια πολλά!
 Το Πάσχα αποτελεί μια σπουδαία θρησκευτική γιορτή. Ταυτόχρονα όμως είναι και μια γιορτή της φύσης, αφού συμπίπτει χρονικά με το οριστικό τέλος του Χειμώνα και σηματοδοτεί την έναρξη της ανθοφόρου και ζωογόνου Άνοιξης. Η αναγεννημένη φύση γιορτάζει με πλήθος χρωμάτων και αρωμάτων.
   Για μερικούς το Πάσχα είναι συνδεδεμένο στη σκέψη τους με τον παραδοσιακό οβελία, το κοκορέτσι, το τσουρέκι, τα βαμμένα αυγά και τα πυροτεχνήματα.
   Για τους μικρότερους φίλους μας, το Πάσχα σημαίνει μια περίοδο μίνι-διακοπών, με δώρα, καινούργια ρούχα, όμορφα στολισμένες λαμπάδες,  σοκολατένια  αυγά και σοκολατένια κουνελάκια- λαγουδάκια.
    Πώς προέκυψαν τα αυγά και τα κουνελάκια /λαγουδάκια να συμβολίζουν το Πάσχα; Είναι απλό: από τα πολύ παλιά χρόνια, αυτά αποτελούσαν σύμβολα γονιμότητας, για ευνόητους λόγους.
    Καθώς, λοιπόν, την ίδια εποχή που γιορτάζεται το Πάσχα, η αναγεννημένη φύση γιορτάζει τον ερχομό της Άνοιξης,  το πασχαλινό αυγό και λαγουδάκι/κουνελάκι συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης, αλλά και την αναγέννηση του ανθρώπου, αφού με την Ανάσταση αναπτερώνεται η ελπίδα της σωτηρίας των ψυχών.
   Μόνο που, αντί του γνωστού αιωνίου ερωτήματος "Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα", προκύπτει ένα ακόμη ερώτημα: "Το κουνέλι έφερε το αυγό ή το αυγό το κουνέλι;" ως πασχαλινό σύμβολο...