Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Στο δρόμο του νερού

     Νεροτριβή και νερόμυλος: λέξεις και εικόνες -σχεδόν- άγνωστες στους νεότερους. Το νερό αφού έθεσε σε κίνηση τις βαριές μυλόπετρες που αλέθουν τα σιτηρά, κυλάει ήρεμα κάτω από τον μύλο. Πιο πέρα στην νεροτριβή, έχοντας διοχετευτεί με δύναμη στη στενή χοάνη, έπλυνε πεντακάθαρα τα χοντρόρουχα στον στρόβιλο που δημιουργήθηκε. Ο δρόμος του νερού τώρα γίνεται πιο ήσυχος, λες κι απόκαμε από τις προηγούμενες κοπιαστικές δραστηριότητές του. Κι αν σκύψεις να αφουγκραστείς το κελάρυσμά του στο αυλάκι, θα σε νανουρίσει διηγώντας σου ιστορίες και θρύλους για νεράϊδες του νερού, που μάγευαν τους ανθρώπους με την ομορφιά και με το τραγούδι τους, για δράκους που έκλειναν ή έπιναν το νερό και παλικάρια που στέφονταν νικητές στη μάχη με τους δράκους και προσέφεραν πάλι το πολύτιμο υγρό δώρο στους ανθρώπους. Κι από πάνω τα σκιερά πλατάνια παρέχουν αφειδώς τη δροσιά τους και με το θρόισμα των φύλλων τους συνοδεύουν το μουρμούρισμα του νερού, συνθέτοντας ένα τραγούδι:  
   "όλα πάνε και γυρίζουν, όλα κάποτε σωπαίνουν, 
ένα μόνο δε γυρίζει, ένα μόνο δε σωπαίνει,
                                        το ποτάμι, το ποτάμι"     (Νϊκος Κανάκης : Το ποτάμι)

Δεν υπάρχουν σχόλια: