Αιλουροειδή...

   (1) Σ΄ένα ταξίδι στην  Ιταλία -αγαπημένο τόπο απόδρασής μου- είδα αυτήν την αφίσα και τη φωτογράφησα με το κινητό (λίγο βιαστικά, το ομολογώ).  Στο βλέμμα της ψιψίνας, λοιπόν, διαβάζω τα εξής: "Ε, ψιτ! κύριε! Τί ωραία γατούλα είσαι! Και με τί μεγαλοπρέπεια ποζάρεις!   Αυτά να τα βλέπουν μερικοί-μερικοί, που νομίζουν ότι επειδή γαβγίζουν, έκαναν κάτι το σπουδαίο...   Μμμ... χαρά στο πράγμα!  Άλλο είναι να σηκώνεις τη γειτονιά στο πόδι με τα γαβ-γαβ, κι άλλο να είσαι βασιλιάς των ζώων...  Ε! το έχουμε στο αίμα μας καημένε!...  Α! ήθελα να σου ζητήσω... νιαρ... μια χάρη.  Επειδή είμαι καλεσμένη σε ένα πάρτυ, μήπως .... νιαρ... θα μπορούσες να μου δανείσεις αυτό το κασκόλ που φοράς;  Θα μου πάει τρέλα! Άλλωστε μην ξεχνάς πως είμαστε ξαδερφάκια... Κι  εγώ όταν μεγαλώσω, θα γίνω σαν κι εσένα..."

   (2) Ρώμη - Colosseo: το μνημείο-σύμβολο της Ιταλικής πρωτεύουσας.      "Προκειμένου να αυξήσουν τη δημοτικότητά τους οι αυτοκράτορες διοργάνωναν σ΄αυτό το τεραστίων διαστάσεων κτίριο αγώνες για να ψυχαγωγήσουν τους Ρωμαίους  πολίτες.  Οι αγώνες  τελείωναν με μονομαχίες μεταξύ αγρίων ζώων και μονομάχων ή μεταξύ μονομάχων. Οι διαγωνιζόμενοι ήταν συνήθως δούλοι, αιχμάλωτοι πολέμου ή κατάδικοι, κυρίως δε, Χριστιανοί στα χρόνια των διωγμών, πολλοί από τους οποίους 

κατασπαράχτηκαν από τα πεινασμένα αιλουροειδή. Το τέλος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έφερε και το τέλος των αγώνων αυτών... "

      Ε! Μια στιγμή κύριε ξεναγέ! Εδώ στο κέντρο της αρένας!  Είμαι κι εγώ εδώ! Ε, όχι και σταμάτησαν οι αγώνες! Μπορεί να μην έχω τη δόξα της προ-προ-προ-προ-προ προγιαγιάς μου, αλλά έτσι και περάσει κανένα ποντικάκι, θα δεις τί αγώνας έχει να γίνει! 

(3) Ωχ καημένε και συ! Μας έπρηξες με την Ιταλία!  Τί έχουν οι Ιταλίδες που δεν τό χουμε εμείς; Ορίστε; Από που είμαι εγώ; Φραγκοσυριανή! Εδώ στη Σύρο να δεις νάζι, μαγκιά και τσαχπινιά.  "Μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά"

Λοιπόν, μόλις ξύπνησα και βγήκα στο παράθυρο να πω μια καλημέρα στη γειτόνισσά μου. Σε λίγο θα κατεβώ στο λιμάνι για κανένα ψαράκι...